Een hemelverhaal over: je eigen weg (terug)vinden, authentiek zijn, lichtkinderen.
In het begin
Het veld lag bezaaid met sterren. Er was rijkelijk mee gestrooid. Voorzichtig liepen de kinderen ertussen door. Goed oplettend ze niet aan te raken of per ongeluk om te stoten. Het waren bijzondere kinderen, deze zeven. Iedere keer gingen ze hun eigen weg. En ook ieder leven kwamen ze weer samen.
Ze wisten precies wie ze waren. Ze wisten precies wat ze kwamen doen. Ze waaierden uit als de tijd daar was. En ieder jaar verzamelden ze zich hier, op de grote vlakte, rond het vuur. Dan deelden ze in stilte alles wat geen naam mocht hebben.
Lees verder “De kleine jongen”